Helemaal warm geworden vanmorgen na de eerste sneeuwval door een huiskamerbijeenkomst onder de titel GoesTHing in THee en Taart. 12 dames namen plaats in de zetels en dialogeerden twee uur lang over hoe we diversiteitsbeleid in tijden van krimp en krapte toch de broodnodige versnelling kunnen geven. Aanleiding was een paper die Gunilla De Graef schreef als afsluiting van haar jaaropleiding aan de Antwerp Management School. Ze begon aan deze opleiding na een hele carrière in diversiteitssettings en -thema's, vanuit het inzicht dat om werkelijk verandering teweeg te brengen je ook de managers aan boord moet hebben. Wat zou het betekenen als we het thema diversiteit in hun taal en in hun tools kunnen brengen? Dit bracht haar heel wat creatieve ideeën op. Gaande van paars organisatiedenken -wat een toeval, kijk naar de kleur van mijn logo :-)- over jobs vormgeven vanuit I-deals, tot gestretchte stakeholderanalyses. Teveel om in deze blog te herhalen. "Super, leerrijk, doet nadenken", zei een deelnemer. En ook "verrassende nieuwe vragen vanuit business en economische meerwaarde". Eens temeer blijkt dat de kruisbestuiving van leefwerelden opbrengt. Enten op elkaars modellen en werkwijzen zorgt ervoor dat er verankering plaatsvindt. Dit maakt op zijn beurt dat in tijden waarin zogenaamd 'softe' thema's onder druk komen te staan ze eigenlijk onuitwisbaar zijn geworden want behoren tot je kernactiviteiten zoals professioneel handelen, kwaliteitszorg of HRM-beleid. Die inclusieve aanpak blijft de horizon, zo legde ook Gunilla uit, vanmorgen. We mogen naast deze inclusieve aanpak niet vergeten dat soms categoriale en bijzondere ingrepen nodig zijn. Of zoals een deelneemster het verwoordde: het zou zo leuk zijn als iedereen met diezelfde bic zou schrijven maar af en toe moeten we toch de fluostift nog even benutten. Opnieuw dus en/en denken, met vooral in het hoofd een lange termijn perspectief, een horizon van versmelting, om het met de woorden van Gadamer te zeggen.
Eén van de manieren om in organisaties daar rond te werken, is om rond prangende vragen, ideeën of uitdagingen lerende netwerken op te zetten. Ook hier vonden Gunilla en ik elkaar. We hebben samen een atelier rond lerende netwerken opgezet en daaruit groeide ook het recentste e-boek Lerende netwerken dat je op mijn website kan vinden. Lerende netwerken zijn een superboeiende methodiek, die -mits goede begeleiding- resultaten kan opleveren waarbij de transfer naar de werkplek gemaakt wordt tijdens het proces zelf. Het is een sterkte van deze methodiek die je niet via training kan bekomen. Coaching kent deze kracht ook maar heeft dan weer als nadeel dat het vaak in een 1 op 1 setting is, terwijl je in een lerend netwerk de kracht van meervoudige identiteiten van mensen in een groep kan gebruiken om ook in multiperspectief naar je thema te kijken. Wil je er meer over weten? Lees het e-boek!
Een andere reactie die ik kreeg op dit Goesthinginitiatief luidde als volgt: "Heel tof, inspirerend, fijn om mensen te ontmoeten die ik anders niet zo snel zou ontmoeten, mooi evenwicht tussen input en groepsgesprek". Net dat was ook één van de krachten die Gunilla zo mooi benoemde als the strength of weak ties, Of wat we in permacultuur benoemen als de rijkdom die in de randen groeit. We hadden het erover en tegelijk gebeurde het deze ochtend in realtime. Dat is toch wel krachtig.
En om te besluiten ga ik even terug naar de titel. Daar begon deze ochtend mee: ik refereerde naar 3 december, de Internationale dag voor Personen met een Handicap en de dichtbundel die ter gelegenheid van deze dag uitkwam en waar Mustafa Kör het titelgedicht voor schreef. Hij verwoordde mooi wat ook mijn streven is als ik rond verschil werk in coaching en training: enerzijds de hoop dat vooroordelen en stigma's wegsmelten, anderzijds de nijpende noden van een bevolkingsgroep niet in de diepvriezer stoppen. In deze superdiverse samenleving is die tweevorkige inzet meer dan noodzakelijk. of zoals Pat Parker het ooit verwoordde:
"Het eerste wat je moet doen, is vergeten dat ik zwart ben. Ten tweede mag je nooit vergeten dat ik zwart ben."
Met andere woorden: een geslaagd initiatief dat ik in 2015 zeker verder wil zetten. Wil je hiervoor graag uitgenodigd worden, stuur me dan een mailtje op info@goes-thing.be.
