Een interessant werkkader om hierbij te vermelden is het
Theory Umodel van Otto Scharmer. Een model voor diepgaande verandering in mensen
en organisaties, noemt hij het zelf. Samen met Peter Senge e.a. schreef hij een
boek Presence waarbij zij verhalen over transformatieprocessen in organisaties,
maar ook hun eigen transformatieproces beschrijven ze. Scharmer wil met dit
model een andere kijk op verandering introduceren. Verandering als een transformatieproces
en niet als de weg van A naar B, van probleem X naar oplossing Y, want zo werkt
het ook eigenlijk niet. Hij spreekt eerst over downloaden: dit is denken en
handelen zoals je altijd al dacht en deed. Dat wil je veranderen. Met Theory U
neem je de tijd om stil te staan, dit downloaden te stoppen en met een open
mind, open heart en open will te gaan kijken, te voelen en uiteindelijk los te
laten van wat al was. Vaak vertrekt een wezenlijke verandering vanuit een
SCHOKervaring, in essentie het bewustzijn van onze collectieve sterfelijkheid.
Om te kunnen veranderen moeten we eerst stilvallen, het proces grondig
onderbreken. In het boek Presence doen de auteurs dat o.a. door zich terug te
trekken in de wilde natuur en daar zoveel mogelijk op eigen kracht te leven met
een beperkte voorraad voedsel en veel mediteren. Daarna volgt een
heroriëntering, waarin een belangrijk aandeel het vormen van een we-diagnose
is, het geheel komt veel meer in beeld, het dualistische denken wordt
overstegen.
Presence
gaat over volledig bewustzijn en aanwezig zijn in het hier en nu + het
diepere luisteren
- openstaan
zonder vooringenomen ideeën
- keuzes
maken waarbij we evolutie van het leven
dienen
- bewuste
participatie in een groter veranderingsveld
Vandaaruit ontstaan dan nieuwe ideeën met vaak een krachtige intentie en een sterke visie en dus meer kans op werkelijke implementatie en diepgaande verandering.
Ik vind dit een boeiende oefening zowel met mensen in coaching
als met organisaties in transitietrajecten.
