En zo kwamen ze bijeen, elk met zijn eigen verhaal en zijn eigen noden. Met de wil en de wens te leren van elkaar en expertise te vergaren. Van in het begin wilden zij veel en alles. Als sponsen die alles wilden opzuigen en elders wat droog is nat maken. Het leren was er in het hier en nu van de groep, maar vertaalde zich voortdurend naar het daar en dan van de organisatie. En er werd veel gepraat en uitgewisseld, soms te lang, te anekdotisch of te persoonlijk en vaak met het gevoel dat het te snel ging, te kort was. De vragen bleven komen en mondjesmaat ook modellen en kaders, die kunnen helpen te zien wat mogelijk is of anders kan.
Deze tools werkten als een spiegel voor de organisatie waar
zij werken, en voor zichzelf. Alles wat geleerd werd was nieuw, nuttig en
haalbaar zowel op persoonlijk en taakgericht vlak voor wie in het lerend
netwerk zat, als ook voor de organisaties waar zijn deel van uitmaken. Ze
leerden op taakgericht vlak heel wat nieuwe dingen van flexivol tot ijsbergen
over de aanpak van diversiteitsvraagstukken en hoe je een gesprek op voeten kan
doen. Dat nodigt uit om met deze tools verder aan de slag te gaan, erop te
kauwen en ze in te masseren in je organisatie. Zij leerden op persoonlijk vlak
over zichzelf en hun plek en rol in de organisatie. Soms leidde dat tot
afscheid, soms tot een betere positionering en alleszins tot een verandering
van mindset, van hoe je in dit werkveld staat. De mystery shoppers zorgden
ervoor dat ook de groep zelf die spiegel kon zijn.
Gewapend met de tools en gesterkt door de spiegel die hen
was voorgehouden, stonden ze nu sterker in hun schoenen om te gaan doen wat zij willen doen. Er is immers nog heel wat
werk aan de winkel in hun organisaties en tegelijkertijd is er ook het besef dat
er al heel wat aan het bewegen is. Praktijkverhalen zijn daarin een leidraad,
good practices én successful failures. Zo
leerden ze zoeken naar een draagvlak in hun eigen organisatie. En zo leerden ze
ook zichzelf en elkaar dragen. Ze beseften ze dat ze terechtgekomen waren in
een groep van ware medestanders!
En nu is het tijd om te gaan: aan het einde van de rit is er
veel werklust, de wil om te gaan toepassen, wat in de mindset gegroeid is: een
inclusievere manier van denken en doen, een droom om in BXL meer mensen mee te
nemen op het pad. Een web is gesponnen van nieuwe contacten en ideeën om nieuwe
contacten uit te bouwen in deze zo veelzijdige stad. Er wordt gebroed op een
heleboel ideeën. De oorspronkelijke doelen zijn verschoven en zoeken nu hun weg
naar nieuwe projecten, met steeds die vraag in het achterhoofd: wat kan mijn
bijdrage zijn aan deze wereld? De paardebloem in bloei strooit zijn zaadjes
uit… benieuwd wat daar uit zal groeien…Dit verhaal toont wat een lerend netwerk kan opbrengen en ook wat het niet is. Deze groep jonge mensen had misschien ook nog wel een grote nood aan vorming over dit thema. Het samen zoeken is een andere manier om tot kennis te komen, soms wat moeizamer maar wel steeds dichtbij de alledaagse praktijk. Een praktijk die me nog steeds zo vertrouwd is: het werken met vrijwilligers. Heel leuk om daar weer eens intensief mee bezig geweest te zijn. Ik ben ook heel benieuwd naar het product dat uit dit lerend netwerk zal komen: praktijkverhalen gekoppeld aan concrete tools waar ook anderen uit kunnen leren! En Deep Democracy zal er ook in aanwezig zijn, want in deze groep maakten we uitgebreid gebruik van de tools :-) En dat verdiepte de onderlinge relaties in de groep zeker! Er ontstond een SAMEN.
En waarde creëren we vooral samen. Daarom werk ik ook zo graag met groepen en teams. De letters van TEAM kan je immers zo invullen: Together Everyone Achieves More!
Benieuwd naar wat een lerend netwerk jouw team of organisatie kan bijbrengen: contacteer me op info@goes-thing.be.